در چند بازی اخیر آرژانتین، آنقدر این تیم در باز کردن دروازه حریفان دچار مشکل شده بود که پیش از بازی آغاز بازی مقابل اکوادور، رسانه ها کسب سه امتیاز در کیتو را برای آلبی سلسته به ماموریتی غیرممکن توصیف می کردند. به ویژه اینکه آخرین پیروزی آرژانتین در خانه حریف به 15 سال قبل برمی گشت و این امیدهای شاگردان خورخه سامپائولی را کمرنگ تر از قبل نشان می داد.
پس وقتی در همان دقایقه اول بازی، روماریو ایبارا در میان بهت مدافعان آرژانتین، دروازه سرخیو راموس را باز کرد، کابوس نرسیدن به جام جهانی برای خیلی از هواداران آلبی سلسته واقعی تر از قبل شد اما برای تیمی که لیونل مسی را در اختیار دارد، تسلیم شدن در دقیقه یک، بی معنی ترین اتفاق است.
فقط چند دقیقه کافی بود تا امید به اردوی آرژانتین برگردد. دقیقه 13 بود که مسی پا به توپ شد، دی ماریا را از سمت چپ راهی محوطه جریمه کرد و خودش را به سرعت به مقابل دروازه رساند. پس پیش از اینکه مدافعان اکوادور متوجه شوند، توپ از بین پاهای بانگرا رد شده بود.
8 دقیقه بعد، پرده دوم معجزه "لا پولگا" رقم خورد. بین اشتباه مدافع اکوادور تا رسیدن توپ به تور دروازه این تیم، تنها کسری از ثانیه زمان نیاز بود. مسی توپ را دزدید، وارد محوطه جریمه شد و پس از آنکه بانگرا فرصت پیشروی پیدا کند، سقف دروازه اکوادور فرو ریخته بود. ماموریتی که غیرممکن به نظرمی رسید، خیلی زودتر از حد انتظار انجام شده بود اما برای مسی هنوز کار تمام نشده بود.
در حالی که فشار حملات اکوادوری ها در نیمه دوم به اوج رسیده بود، یک لحظه غفلت کافی بود تا مسی معجزه اش را تکمیل کند. این بار هم توپ دزدی از مدافعان، پیشروی زیر فشار سه مدافع و ضربه ای که مسیر منحنی آن هیچ شانسی برای دروازه بان اکوادور به جا نگذاشت.
به این ترتیب، "منجی" در لحظه موعود از راه رسید و آرژانتین را نجات داد تا نه فقط آرژانتینی ها، که همه فوتبال دوستان دنیا نفسی به راحتی بکشند؛ چه اینکه تصور جام جهانی بدون او، برای هر هواداری سخت بود.